Tegenvallers
Laat ik maar met de deur in huis vallen door eerst de tegenvallers te benoemen. Het valt enigszins mee dit jaar. Ik begin met Gary Clark Jr. Dit was een artiest waar ik erg naar uitkeek, maar hij maakte het totaal niet waar voor mij. Het klonk allemaal wel strak, daar niet van, maar het optreden van de Amerikaan miste net dat beetje entourage waarvoor je komt kijken. Helaas, maar deze man krijgt van mij een onvoldoende.
Dan The Common Linnets. Dit is niet per se een tegenvaller voor mij, ik vind er gewoon precies niets aan. Tijdens hun optreden lagen we in het gras te genieten van een frietje en een biertje, deze twee producten brachten me in fijnere sferen dan dat Ilse en JB Meijers dat deden.
Misschien wel de grootste tegenvaller was Years & Years. Dit was natuurlijk te verwachten na hun ook al waardeloze optreden tijdens Lowlands afgelopen jaar. Zanger Olly Alexander heeft sowieso een awkward houding. Daarnaast past hij qua zangniveau prima in een rijtje met Rapper Sjors en Zanger Rinus.
Laat ik maar met de deur in huis vallen door eerst de tegenvallers te benoemen. Het valt enigszins mee dit jaar. Ik begin met Gary Clark Jr. Dit was een artiest waar ik erg naar uitkeek, maar hij maakte het totaal niet waar voor mij. Het klonk allemaal wel strak, daar niet van, maar het optreden van de Amerikaan miste net dat beetje entourage waarvoor je komt kijken. Helaas, maar deze man krijgt van mij een onvoldoende.
Dan The Common Linnets. Dit is niet per se een tegenvaller voor mij, ik vind er gewoon precies niets aan. Tijdens hun optreden lagen we in het gras te genieten van een frietje en een biertje, deze twee producten brachten me in fijnere sferen dan dat Ilse en JB Meijers dat deden.
Misschien wel de grootste tegenvaller was Years & Years. Dit was natuurlijk te verwachten na hun ook al waardeloze optreden tijdens Lowlands afgelopen jaar. Zanger Olly Alexander heeft sowieso een awkward houding. Daarnaast past hij qua zangniveau prima in een rijtje met Rapper Sjors en Zanger Rinus.
Dan alweer de laatste echte tegenvaller. Ook dit is een artiest waarvan ik van tevoren al ingecalculeerd had dat dit het niet helemaal ging worden. Kygo is de naam van de man die zorgde voor een saaie show. Natuurlijk speelde het weer hierin wel een rol, hij staat namelijk toch wel bekend om zijn zonnige deuntjes. Deze kwamen door het slechte weer echter niet zo goed tot zijn recht. Na vorig jaar Avicii zien we weer hoe een EDM-artiest faalt. Laten we hopen dat er volgend jaar geen soortgelijke naam op het festival plaatjes komt draaien.
Gemist
Ook dit jaar zijn er weer enkele dingen die ik heb moeten missen. Echter kon mij de line-up van tevoren totaal niet bekoren, dus zijn er ook maar weinig artiesten waarvan ik baal dat ik ze niet gezien heb. Te beginnen met St. Paul & The Broken Bones/Vintage Trouble. Ik wist niet zo goed naar welke van deze twee ik liever ging kijken, maar uiteindelijk besliste de regen voor mij dat ik geen van beide zag. In plaats van hun optredens stond ik te schuilen onder een meloenenkraampje. Een gemiste kans, zeker nadat ik hoorde dat het beide top was.
De enige andere band die ik nog graag gezien had was Parquet Courts. Al mijn vrienden wilden naar James Morrison, dus ik volgde de gezelligheid maar op. Ach, ik zie ze vast ooit nog wel eens ergens!
De bvo's
Om het nog maar eens uit te leggen, met bvo's bedoel ik niet de biertjes voor onderweg. Nee, ik bedoel hiermee de Best Vette Optredens. Ik heb in een jaar tijd nog steeds geen originelere naam kunnen bedenken voor dit fenomeen. Hier volgen allemaal acts die ik wel prima vond, maar niet goed genoeg voor de heuse top.
Op vrijdag stonden op Main Stage twee van zulke acts. Zowel Bastille als James Bay waren uiterst vermakelijk, maar niet meer dan dat. Bij deze artiesten is het gewoon erg leuk dat je met al je vrienden de teksten hard mee kunt zingen. Ook dat is Pinkpop.
Gemist
Ook dit jaar zijn er weer enkele dingen die ik heb moeten missen. Echter kon mij de line-up van tevoren totaal niet bekoren, dus zijn er ook maar weinig artiesten waarvan ik baal dat ik ze niet gezien heb. Te beginnen met St. Paul & The Broken Bones/Vintage Trouble. Ik wist niet zo goed naar welke van deze twee ik liever ging kijken, maar uiteindelijk besliste de regen voor mij dat ik geen van beide zag. In plaats van hun optredens stond ik te schuilen onder een meloenenkraampje. Een gemiste kans, zeker nadat ik hoorde dat het beide top was.
De enige andere band die ik nog graag gezien had was Parquet Courts. Al mijn vrienden wilden naar James Morrison, dus ik volgde de gezelligheid maar op. Ach, ik zie ze vast ooit nog wel eens ergens!
De bvo's
Om het nog maar eens uit te leggen, met bvo's bedoel ik niet de biertjes voor onderweg. Nee, ik bedoel hiermee de Best Vette Optredens. Ik heb in een jaar tijd nog steeds geen originelere naam kunnen bedenken voor dit fenomeen. Hier volgen allemaal acts die ik wel prima vond, maar niet goed genoeg voor de heuse top.
Op vrijdag stonden op Main Stage twee van zulke acts. Zowel Bastille als James Bay waren uiterst vermakelijk, maar niet meer dan dat. Bij deze artiesten is het gewoon erg leuk dat je met al je vrienden de teksten hard mee kunt zingen. Ook dat is Pinkpop.
Op zaterdag hebben we flink uitgeslapen en was James Morrison de eerste artiest die ons voorgeschoteld werd. Ik ben laatst nog naar een concert van de beste man geweest en eigenlijk leek het wel een herhaling. Hij zingt natuurlijk fantastisch, maar het is het allemaal net niet. Ook hier geldt wel weer dat je de teksten lekker mee kunt brullen.
Later op de dag stond Lianne La Havas. Ook deze mevrouw heeft een gouden strot, maar wist verder ook niet echt potten te breken voor mij. Ze maakt wel heerlijke muziek om even in het gras een biertje bij te drinken, dat dan weer wel.
Bring Me The Horizon is een band die net tegen mijn top aan zit. Het was heerlijk om even helemaal los te gaan bij deze Britten. Ik denk dat ik het voor het eerst in mijn leven jammer vond dat ik niet vooraan in de moshpit stond mee te doen. Muzikaal gezien is het misschien allemaal niet zo hoogstaand, maar af en toe een potje rammen is eenmaal ook wel eens lekker!
Later op de dag stond Lianne La Havas. Ook deze mevrouw heeft een gouden strot, maar wist verder ook niet echt potten te breken voor mij. Ze maakt wel heerlijke muziek om even in het gras een biertje bij te drinken, dat dan weer wel.
Bring Me The Horizon is een band die net tegen mijn top aan zit. Het was heerlijk om even helemaal los te gaan bij deze Britten. Ik denk dat ik het voor het eerst in mijn leven jammer vond dat ik niet vooraan in de moshpit stond mee te doen. Muzikaal gezien is het misschien allemaal niet zo hoogstaand, maar af en toe een potje rammen is eenmaal ook wel eens lekker!
Dan de twee veelbesproken oudjes. Lionel Richie en Paul McCartney. Twee levende legendes die de Pinkpop weide aardig meekregen. Allereerst stonden wij heel ver weg waardoor ik denk dat er toch een stukje sfeer miste. Beiden kwamen natuurlijk met al hun oude hits, waardoor het een grote sing-a-long werd. Het was geweldig om het hele veld We Are The World van de ene grote man en Hey Jude van die andere te horen meezingen. Toch was het 't voor mij allemaal net niet. Paul McCartney had de gedroomde headliner moeten zijn, maar was voor mij persoonlijk de minste van de drie afsluiters. Uiteraard is het wel een naam die je ooit gezien moet hebben, net als Lionel Richie.
De tops
Waar ik voor Pinkpop muzikaal gezien lage verwachtingen had, heb ik toch veel goede dingen gezien het afgelopen weekend. Laat ik chronologisch te werk gaan en beginnen met de vrijdag. Waar bijna onze hele groep koos voor Major Lazer, daar gingen wij met een groepje van vier even kijken bij De Staat, een band die dit jaar zijn ultieme doorbraak meemaakt. Hun nieuwe album werd dusdanig goed ontvangen dat ze een aantal keren in het voorprogramma van Muse stonden dit jaar. Deze show op Pinkpop was vanaf moment 1 gedenkwaardig. Al tien minuten voor het optreden was het publiek erg enthousiast. Toen de eerste noten van Peptalk in werden gezet, werd dit enthousiasme alleen maar vergroot. Helaas hebben we het niet tot het einde gezien waardoor we Witch Doctor misten, maar deze gig ga ik niet gauw vergeten.
Op vrijdag sloot Red Hot Chili Peppers de dag af. Vorige week hoorde ik nog het concert van deze mannen op Rock am Ring wat al met al niet zo geweldig klonk. Op Pinkpop heb ik hier echter geen moment last van gehad. Ze speelden hit na hit na hit na hit, het is ongelooflijk uit wat voor een catalogus de Peppers kunnen putten. Natuurlijk zijn het vooral de oude nummers die het 'm doen, aangezien het nieuwe werk niet veel soeps is. Vooral bassist Flea leek er enorm veel zin in te hebben en droeg de show. Verder viel het mij op dat Anthony Kiedis op een aantal hachelijke momentjes na beter bij stem was dan ik dacht. Topshow van een memorabele band!
De tops
Waar ik voor Pinkpop muzikaal gezien lage verwachtingen had, heb ik toch veel goede dingen gezien het afgelopen weekend. Laat ik chronologisch te werk gaan en beginnen met de vrijdag. Waar bijna onze hele groep koos voor Major Lazer, daar gingen wij met een groepje van vier even kijken bij De Staat, een band die dit jaar zijn ultieme doorbraak meemaakt. Hun nieuwe album werd dusdanig goed ontvangen dat ze een aantal keren in het voorprogramma van Muse stonden dit jaar. Deze show op Pinkpop was vanaf moment 1 gedenkwaardig. Al tien minuten voor het optreden was het publiek erg enthousiast. Toen de eerste noten van Peptalk in werden gezet, werd dit enthousiasme alleen maar vergroot. Helaas hebben we het niet tot het einde gezien waardoor we Witch Doctor misten, maar deze gig ga ik niet gauw vergeten.
Op vrijdag sloot Red Hot Chili Peppers de dag af. Vorige week hoorde ik nog het concert van deze mannen op Rock am Ring wat al met al niet zo geweldig klonk. Op Pinkpop heb ik hier echter geen moment last van gehad. Ze speelden hit na hit na hit na hit, het is ongelooflijk uit wat voor een catalogus de Peppers kunnen putten. Natuurlijk zijn het vooral de oude nummers die het 'm doen, aangezien het nieuwe werk niet veel soeps is. Vooral bassist Flea leek er enorm veel zin in te hebben en droeg de show. Verder viel het mij op dat Anthony Kiedis op een aantal hachelijke momentjes na beter bij stem was dan ik dacht. Topshow van een memorabele band!
Op de zaterdag beleefde ik hoogtepunt na hoogtepunt. Dit begon met Nothing but Thieves. Eerder dit jaar zag ik ze al vlammen in het voorprogramma van Muse. Dit keer kwam het nog beter uit de verf, wat vooral met de geluidskwaliteit te maken had. Deze was in de Ziggo Dome niet zo geweldig, maar was nu wel in orde. Het viel me op dat er in het publiek veel tienermeisjes met shirtjes van de band van de partij waren. Live klinkt frontman Conor Mason net zo goed als op plaat. Hij heeft een enorme strot met een geweldig hoog bereik. Hoogtepunten waren natuurlijk hit Trip Switch, maar zeker ook If I Get High en Pixies-cover Where Is My Mind? Ik verwacht dat deze band binnen nu en tien jaar een headline positie verkrijgt als ze op deze manier doorgaan!
Door naar Doe Maar. Tijdens dit optreden ging jong en oud hand in hand met elkaar. Het mooiste voorbeeld speelde zich een paar meter voor me af waar een aantal 50-plussers vrolijk dansten met iets verderop wat tieners die ook enthousiast meedeinden. Het is mooi om te zien dat Doe Maar echt van alle tijden is. Hun laatste keer Pinkpop dateert alweer van 1983. Destijds werden ze nog bekogeld met appels, deze keer wisten ze letterlijk het hele veld mee te krijgen.
Puscifer, een band waar ik eigenlijk niets van kende. Na wat voedsel geconsumeerd te hebben gingen we hier even een kijkje nemen. Het was heel rustig bij de 3FM Stage, maar wat was dit tof zeg! Op het podium hadden ze een boksring met wat boksers neergezet die een of andere vage choreografie uitvoerden. Dit in combinatie met een portie stevige rock was een reden tot vermaak. Rock-icoon Maynard James Keenan bracht hele fijne vocalen. Het was een goede show met een keur aan vage shit.
Een van de dingen waar ik echt naar uitkeek was Rammstein. Ik hoorde altijd dat hun shows een groot spektakel vormen, ik wist echter niet wat ik precies kon verwachten. Her en der had ik wel wat filmpjes op YouTube gezien, maar dat zei me alsnog niet zoveel. Nog voordat ze begonnen met spelen wist ik al precies wat mensen bedoelden. Pinkpop stond het hele concert lang in vlam en vuur! Till Lindemann en zijn bandleden maakten er een theatraal schouwspel van. Qua show heb ik het nog nooit zo meegemaakt als nu, van vuurwerk tot een bomgordel en van een vuurspuwende gitaar tot een man die levend begraven werd. Het optreden barstte van de hoogtepunten en ik heb dan ook als een klein kind staan te genieten!
Door naar Doe Maar. Tijdens dit optreden ging jong en oud hand in hand met elkaar. Het mooiste voorbeeld speelde zich een paar meter voor me af waar een aantal 50-plussers vrolijk dansten met iets verderop wat tieners die ook enthousiast meedeinden. Het is mooi om te zien dat Doe Maar echt van alle tijden is. Hun laatste keer Pinkpop dateert alweer van 1983. Destijds werden ze nog bekogeld met appels, deze keer wisten ze letterlijk het hele veld mee te krijgen.
Puscifer, een band waar ik eigenlijk niets van kende. Na wat voedsel geconsumeerd te hebben gingen we hier even een kijkje nemen. Het was heel rustig bij de 3FM Stage, maar wat was dit tof zeg! Op het podium hadden ze een boksring met wat boksers neergezet die een of andere vage choreografie uitvoerden. Dit in combinatie met een portie stevige rock was een reden tot vermaak. Rock-icoon Maynard James Keenan bracht hele fijne vocalen. Het was een goede show met een keur aan vage shit.
Een van de dingen waar ik echt naar uitkeek was Rammstein. Ik hoorde altijd dat hun shows een groot spektakel vormen, ik wist echter niet wat ik precies kon verwachten. Her en der had ik wel wat filmpjes op YouTube gezien, maar dat zei me alsnog niet zoveel. Nog voordat ze begonnen met spelen wist ik al precies wat mensen bedoelden. Pinkpop stond het hele concert lang in vlam en vuur! Till Lindemann en zijn bandleden maakten er een theatraal schouwspel van. Qua show heb ik het nog nooit zo meegemaakt als nu, van vuurwerk tot een bomgordel en van een vuurspuwende gitaar tot een man die levend begraven werd. Het optreden barstte van de hoogtepunten en ik heb dan ook als een klein kind staan te genieten!
Of je van Slaves een beetje wakker wordt? Het antwoord is een volmondig JA! Het was de enige gig op Stage 4 die ik gezien heb, maar wat was het tof. Ik zou deze muziek thuis niet zo gauw aanzetten, maar het was heerlijk om een flinke partij te rammen met deze twee energieke, aanstekelijke Britten. Ze zetten de toon voor de rest van de dag!
Last but not least het echte hoogtepunt op de zondag. De eer is aan Skunk Anansie, ook al zo'n ietwat gedateerde act. Althans, dat zou je denken. Qua nieuwe muziek zijn ze niet meer de relevantste band, maar een feestje maken kunnen Skin en de haren wel. De frontvrouw is in topvorm en laat dit goed merken. Hoogtepunten waren natuurlijk oudjes Weak en Hedonism.
Het was een geslaagde en vooral extreem gezellige Pinkpop. Qua muziek hebben we genoeg moois voorgeschoteld gekregen, maar ook de sfeer was op en top. Volgend jaar zijn we er weer bij hoor, met Pearl Jam?
Top 10
10. Paul McCartney
9. Bring Me The Horizon
8. Slaves
7. Skunk Anansie
6. Puscifer
5. De Staat
4. Doe Maar
3. Nothing but Thieves
2. Red Hot Chili Peppers
1. Rammstein
Last but not least het echte hoogtepunt op de zondag. De eer is aan Skunk Anansie, ook al zo'n ietwat gedateerde act. Althans, dat zou je denken. Qua nieuwe muziek zijn ze niet meer de relevantste band, maar een feestje maken kunnen Skin en de haren wel. De frontvrouw is in topvorm en laat dit goed merken. Hoogtepunten waren natuurlijk oudjes Weak en Hedonism.
Het was een geslaagde en vooral extreem gezellige Pinkpop. Qua muziek hebben we genoeg moois voorgeschoteld gekregen, maar ook de sfeer was op en top. Volgend jaar zijn we er weer bij hoor, met Pearl Jam?
Top 10
10. Paul McCartney
9. Bring Me The Horizon
8. Slaves
7. Skunk Anansie
6. Puscifer
5. De Staat
4. Doe Maar
3. Nothing but Thieves
2. Red Hot Chili Peppers
1. Rammstein