Pakweg anderhalf jaar geleden had ik zin om naar een cabaretshow te kijken via Netflix. Er stonden voor mij bekende namen als Javier Guzman en Hans Teeuwen tussen, maar ook onbekende namen als Daniël Arends en Ronald Goedemondt. Inmiddels heb ik met beide heren kennis gemaakt en weten vooral de shows van eerstgenoemde mij enorm te boeien. Zijn humor is heel moeilijk in een hokje te plaatsen. Hij komt vaak met dingen die je in de verste verte nog niet aan zag komen. Heel knap.
Ik ging toen eens kijken of deze Daniël Arends dit jaar in het theater stond. En verdomd, dit was zo. Ook nog in mijn geboorteplaats Roermond, perfect dus. Zo'n voorstelling kost rond de €20,- wat in mijn ogen enorm meevalt. Op woensdag 20 mei bezochten we zijn show.
We liepen met z'n tweetjes als eerste de nog lege zaal in de Oranjerie binnen. We zaten op rij 10 met prima zicht op het podium. Er waren ook nog wel wat plaatsen op de eerste rij over, maar deze hebben wij met opzet niet gekocht omdat we geen trauma aan de show over wilden houden. Al gauw sijpelden er meer mensen binnen, maar de zaal was bij lange na niet uitverkocht. Jammer, maar dat kon de pret niet drukken.
Op het podium stond met piepschuim zijn naam 'Daniel Arends', het trema op de 'e' in Daniël ontbrak echter nog. Hij kwam redelijk onverwacht op met de mededeling dat we nog niet gingen beginnen, maar dat hij nog even wat aan het zoeken was. Ondertussen lulde hij wel tegen nietsvermoedende mensen die binnenkwamen. Zo was er een meisje in een zwart-wit gestreept hemdje waar hij het volgende tegen zei: "Kom maar binnen joh, we zijn nog niet begonnen. Oh en ik zie dat je net uit de gevangenis komt?" Dat soort dingen. Hij vertelde zo nog vijf minuutjes verder, tot hij nog even de coulissen indook om erna echt te beginnen.
Het is een beetje lastig om hier al zijn grappen op te schrijven, dus ik zal een beetje de kern van de show neerpennen zover me dat lukt. In mijn optiek gaat de hele show vooral over het verschil tussen wie mensen nu daadwerkelijk zijn en hoe mensen zich voordoen tegenover iedereen. Dit legt hij aan de hand van leuke voorbeelden uit. Ook vertelt hij dat hij het idee heeft dat er voor hem niet meer veel te vertellen valt. Het feit dat hij geadopteerd is heeft hij volgens zichzelf dusdanig uitgemolken dat er geen grappen meer over te maken zijn.
Wat ik erg leuk vind aan al zijn shows is dat hij de bezoekers er echt bij betrekt. Dit doet hij dan wel op een manier die het voor het publiek enorm ongemakkelijk maakt, wat natuurlijk heerlijk is zolang jij niet de pineut bent. Toch zou het mij wel eens grappig lijken om met zo'n man in discussie te gaan, al is het in een zaal met honderden mensen.
Aan het eind van de voorstelling deelde hij nog mee dat hij zo blij was dat we er waren aangezien hij eigenlijk ziek was. "Ik hoop dat jullie er niet teveel van gemerkt hebben en anders ehm, nouja, boeiend!" Alleen de twist in deze zin beschrijft al zijn onvoorspelbare wendingen in de hele show.
Ik heb enorm genoten van deze heerlijke voorstelling. Samen met Jeroen van Koningsbrugge is hij voor mij op dit moment de grappigste man van Nederland. Bij zijn volgende show ben ik er zeker weer bij en hij heeft gegolden voor een bron van inspiratie wat mijn humor betreft. Dit vinden mensen in mijn omgeving natuurlijk niet altijd even leuk, maar dat neem ik dan maar voor lief. Hierbeneden mogen jullie nog even lekker genieten van zijn oude werk wat ook fantastisch is.
Ik ging toen eens kijken of deze Daniël Arends dit jaar in het theater stond. En verdomd, dit was zo. Ook nog in mijn geboorteplaats Roermond, perfect dus. Zo'n voorstelling kost rond de €20,- wat in mijn ogen enorm meevalt. Op woensdag 20 mei bezochten we zijn show.
We liepen met z'n tweetjes als eerste de nog lege zaal in de Oranjerie binnen. We zaten op rij 10 met prima zicht op het podium. Er waren ook nog wel wat plaatsen op de eerste rij over, maar deze hebben wij met opzet niet gekocht omdat we geen trauma aan de show over wilden houden. Al gauw sijpelden er meer mensen binnen, maar de zaal was bij lange na niet uitverkocht. Jammer, maar dat kon de pret niet drukken.
Op het podium stond met piepschuim zijn naam 'Daniel Arends', het trema op de 'e' in Daniël ontbrak echter nog. Hij kwam redelijk onverwacht op met de mededeling dat we nog niet gingen beginnen, maar dat hij nog even wat aan het zoeken was. Ondertussen lulde hij wel tegen nietsvermoedende mensen die binnenkwamen. Zo was er een meisje in een zwart-wit gestreept hemdje waar hij het volgende tegen zei: "Kom maar binnen joh, we zijn nog niet begonnen. Oh en ik zie dat je net uit de gevangenis komt?" Dat soort dingen. Hij vertelde zo nog vijf minuutjes verder, tot hij nog even de coulissen indook om erna echt te beginnen.
Het is een beetje lastig om hier al zijn grappen op te schrijven, dus ik zal een beetje de kern van de show neerpennen zover me dat lukt. In mijn optiek gaat de hele show vooral over het verschil tussen wie mensen nu daadwerkelijk zijn en hoe mensen zich voordoen tegenover iedereen. Dit legt hij aan de hand van leuke voorbeelden uit. Ook vertelt hij dat hij het idee heeft dat er voor hem niet meer veel te vertellen valt. Het feit dat hij geadopteerd is heeft hij volgens zichzelf dusdanig uitgemolken dat er geen grappen meer over te maken zijn.
Wat ik erg leuk vind aan al zijn shows is dat hij de bezoekers er echt bij betrekt. Dit doet hij dan wel op een manier die het voor het publiek enorm ongemakkelijk maakt, wat natuurlijk heerlijk is zolang jij niet de pineut bent. Toch zou het mij wel eens grappig lijken om met zo'n man in discussie te gaan, al is het in een zaal met honderden mensen.
Aan het eind van de voorstelling deelde hij nog mee dat hij zo blij was dat we er waren aangezien hij eigenlijk ziek was. "Ik hoop dat jullie er niet teveel van gemerkt hebben en anders ehm, nouja, boeiend!" Alleen de twist in deze zin beschrijft al zijn onvoorspelbare wendingen in de hele show.
Ik heb enorm genoten van deze heerlijke voorstelling. Samen met Jeroen van Koningsbrugge is hij voor mij op dit moment de grappigste man van Nederland. Bij zijn volgende show ben ik er zeker weer bij en hij heeft gegolden voor een bron van inspiratie wat mijn humor betreft. Dit vinden mensen in mijn omgeving natuurlijk niet altijd even leuk, maar dat neem ik dan maar voor lief. Hierbeneden mogen jullie nog even lekker genieten van zijn oude werk wat ook fantastisch is.